24 października 1795 roku, dotychczasowi zaborcy części ziem Rzeczpospolitej;
Rosja Prusy i Austria, dokonali ostatecznego, III rozbioru Polski.
Wedle tajnego aneksu do umowy rozbiorowej trzej zaborcy uzgodnili wymazanie pojęcia Królestwa Polskiego z historii i map. Na zawsze.
Istnienie niepodległego państwa polskiego przekreślone zostało na 123 lata.
Patrząc na mapę Europy bez Rzeczpospolitej, widać jasno, że bez jej istnienia nie ma wolności dla narodów Europy Środkowej, Europy Wschodniej i Bałkanów Zachodnich. Bez niepodległej Polski jest w tym miejscu czarna dziura poddaństwa, eksploatacji zasobów i niewoli, jakakolwiek formę by te poddaństwo miało mieć.
Niepodległość Polski, niezbędna nie tylko narodowi polskiemu ale i ,jak z mapy widać, innym narodom w tej części Europy, jest obecnie zagrożona. Z czego te zagrożenie wynika?
Ano przyjrzyjmy się powodom upadku Rzeczypospolitej w XVIII wieku. Czy aby nie są tożsame z dzisiejszymi zagrożeniami?
Tożsame, niestety są; skłócenie elit, prywata, wysługiwanie się obcym, panoszenie się po Polsce finansowanych przez wrogów organizacji i osób wpływu, szkalowanie narodu Polskiego zarówno z wewnątrz jak i z zewnątrz, sabotowanie prawa, kłamliwe donoszenie na swą ojczyznę hamowanie reform i korupcja.
Hulały wówczas po polskich ziemiach obce armie, teraz hulają obce media czyniąc podobne spustoszenie.
Te zjawiska występowały przed upadkiem Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku – występują i obecnie, niestety.
Ówcześni zaborcy wybierali Polsce króla (patrz przypis niżej) a współcześni wrogowie (Niemcy, rękami unijnych posługaczy), też usiłują to zrobić; narzucić nam, posługując się finansowym szantażem, wybór odpowiadającego im rządu. Postawili na Tuska.
|
Ludzie rozumni, widząc takie same przyczyny, zdają sobie sprawę, że będzie taki sam skutek.
Dlatego nie pozwólmy Niemcom wybrać polski rząd i osadzić na nim Tuska. On abdykuje na rzecz niemieckich interesów.
|
|
A tak będzie wyglądać mapa Europy po osadzeniu przez Niemców rządu Tuska w Polsce.
|
Przypis:
Już następny, po Janie III Sobieskim, król elekcyjny, August II Mocny, wybrany został za zagraniczne pieniądze (domów bankowych Issachara Lehmanna i Samsona Wertheimera). Został on ogłoszony królem przez mniejszość szlachty, przekupionej cara Piotra I. Stał się więc sojusznikiem cara i wciągnął Rzeczypospolitą w wojnę północną, skutkiem czego król szwedzki Karol XII najechał na Polskę i osadził na tronie Stanisława Leszczyńskiego. Jednak zwycięstwo cara Piotra I nad Karolem XII pod Połtawą zmusiła króla Stanisława Leszczyńskiego do ucieczki i otworzyła drogę wskazanemu przez cara Augustowi II do powrotu na tron polski. Po śmierci Augusta, szlachta polska ponownie wybrała Stanisława Leszczyńskiego na króla polskiego, jednakże interwencja wojsk rosyjskich i saskich zmusiła go do abdykacji.
Po Stanisławie Leszczyńskim, w wyniku interwencji sił rosyjskich i saskich, królem polskim obrano Augusta III, osobę bezwolną i bez inicjatyw, tolerującego samowolę magnatów i ich klienteli. Czasy saskie stały się symbolem ciemnoty i rozpasania prowadzących do upadku państwa.
Kolejnym królem elekcyjnym, zarazem ostatnim polskim królem, został z inicjatywy carycy rosyjskiej Katarzyny, Stanisław August Poniatowski. Był człowiekiem chwiejnym, powolnym rosyjskim ambasadorom, i na koniec złego, zakochanym w carycy.
Największym jego grzechem, oprócz "imposibilizmu" (***) i przystąpienia do Targowicy, była abdykacja na rzecz carycy, co w przyszłości dało rosyjskim carom legitymację prawną (w ówczesnym rozumieniu) do polskiego tronu.
Bardzo ciekawie o tych czasach mówi prof. Andrzej Nowak, uwypuklając podobieństwo dylematów ówczesnej Rzeczypospolitej z dylematami Rzeczypospolitej pierwszych dekad XXI wieku. Tutaj link.
*** imposybilizm. Często używane przez Jarosława Kaczyńskiego określenie niemożności zrobienia, dokonana czegoś potrzebnego, oczekiwanego. Charakteryzował w ten sposób ośmioletnie rządy ekipy Tuska.
/jb/
Finis Polonia, finis Europa
